Woning 1922/ROW
"We dromen van een nieuwe woning, waar we altijd een beetje dat vakantiegevoel hebben."
Bij de eerste blik op het huis valt de zilveren witgrijze gevelsteen meteen op. Deze komt tactieler over dan een traditionele strakke witte gevelpleister. Omdat we de woning ook vanop afstand zien, werd het zadeldak uitgerust met een witte dakpan. Deze klassieke woningvorm wordt doorbroken door de atypische terugspringende "kopgevels" met telkens speelse raamopeningen.
De helderheid bekomen we intern door een centrale vide, waar zowel de ochtend- als avondzon de ruimte binnentreedt. Deze plek vormt het hart van het huis, namelijk de keuken.
"Maar is ons perceel niet te smal en te scheef?"
Ondanks het wat smallere perceel zijn we er toch in geslaagd om de zijtuin in het westen van een (deels overdekt) avondterras te voorzien. Daarnaast krijgt de chef-kok zicht op de kruidentuin door het lage oostraam. Het scheve perceel levert als voordeel dat de buurwoningen verspringen in de bouwdiepte. Zo konden we van de overloop op de eerste verdieping een heuse loggia met zicht op de straatlengte maken.
Het vakantiegevoel loopt door naar de eerste verdieping waar de ouders hun eigen zone hebben. Deze omvat een dressing bij de open slaapbadkamer waardoor je je op hotel waant. De open bureauruimte controleert de vide, maar kan later dienst doen als extra slaapkamer. Die nood stelt zich nog niet want de beide kinderkamers op zolder zijn verrassend groot en delen hun eigen sanitair op de overloop. Deze zolder is bereikbaar via onze opgehangen "Eschertrap".